Wanneer mensen denken aan het beheer van vast afval, associëren ze het waarschijnlijk met afval dat op stortplaatsen wordt gedumpt of verbrand. Hoewel dergelijke activiteiten een belangrijk deel van het proces omvatten, is een verscheidenheid aan elementen betrokken bij het creëren van een optimaal geïntegreerd Solid Waste Management (ISWM) -systeem. Behandelingstechnieken werken bijvoorbeeld om het volume en de toxiciteit van vast afval te verminderen. Deze stappen kunnen het omzetten in een handiger vorm voor verwijdering. Afvalbehandeling en verwijderingsmethoden worden geselecteerd en gebruikt op basis van de vorm, samenstelling en hoeveelheid afvalstoffen.
Hier zijn belangrijke methoden voor afvalbehandeling en verwijderingsmethoden:
Thermische behandeling
Thermische afvalbehandeling verwijst naar de processen die warmte gebruiken om afvalstoffen te behandelen. Hierna volgen enkele van de meest gebruikte technieken voor thermische afvalbehandeling:
Verbranding is een van de meest voorkomende afvalbehandelingen. Deze benadering omvat de verbranding van afvalmateriaal in aanwezigheid van zuurstof. Deze thermische behandelingsmethode wordt vaak gebruikt als middel om energie te herstellen voor elektriciteit of verwarming. Deze aanpak heeft verschillende voordelen. Het vermindert snel het afvalvolume, vermindert de transportkosten en vermindert de schadelijke uitstoot van broeikasgassen.
Vergassing en pyrolyse zijn twee vergelijkbare methoden, die beide organische afvalstoffen ontleden door afval bloot te stellen aan lage hoeveelheden zuurstof en zeer hoge temperatuur. Pyrolyse gebruikt absoluut geen zuurstof, terwijl vergassing een zeer lage hoeveelheid zuurstof in het proces mogelijk maakt. Vergassing is voordeliger omdat het het verbrandingsproces mogelijk maakt om energie te herstellen zonder luchtvervuiling te veroorzaken.
Open branden is een oudere behandeling met thermische afval die milieuvriendelijk is. De verbrandingsovens die in een dergelijk proces worden gebruikt, hebben geen apparaten voor vervuilingscontrole. Ze geven stoffen vrij zoals hexachloorbenzeen, dioxines, koolmonoxide, deeltjes, vluchtige organische verbindingen, polycyclische aromatische verbindingen en as. Helaas wordt deze methode nog steeds door veel lokale autoriteiten internationaal toegepast, omdat het een goedkope oplossing biedt voor vast afval.
Dumps en stortplaatsen
Sanitaire stortplaatsen bieden de meest gebruikte oplossing voor afvalverwijdering. Deze stortplaatsen zijn gewenst om het risico op gevaren voor milieu- of volksgezondheid door afvalverwijdering te elimineren of te verminderen. Deze locaties bevinden zich waar landkenmerken werken als natuurlijke buffers tussen de omgeving en de stortplaats. Het stortgebied kan bijvoorbeeld bestaan uit kleigrond die vrij bestand is tegen gevaarlijk afval of wordt gekenmerkt door een afwezigheid van oppervlaktewaterlichamen of een lage watertafel, waardoor het risico op watervervuiling wordt voorkomen. Het gebruik van sanitaire stortplaatsen biedt het minste gezondheids- en milieurisico, maar de kosten voor het vaststellen van dergelijke stortplaatsen zijn relatief hoger dan andere methoden voor afvalverwijderingen.
Gecontroleerde stortplaatsen zijn min of meer hetzelfde als sanitaire stortplaatsen. Deze dumps voldoen aan veel van de vereisten om een sanitaire stortplaats te zijn, maar mogen er misschien een of twee missen. Dergelijke stortplaatsen kunnen een goed geplande capaciteit hebben, maar geen celplanning. Er is mogelijk geen of gedeeltelijk gasbeheer, basisverleidingen of regelmatige dekking.
Bioreactor -stortplaatsen zijn het resultaat van recent technologisch onderzoek. Deze stortplaatsen gebruiken superieure microbiologische processen om afvalontleding te versnellen. Het controlerende kenmerk is de continue toevoeging van vloeistof om optimaal vocht voor microbiële digestie te behouden. De vloeistof wordt toegevoegd door het sorteerpartij opnieuw te circuleren. Wanneer de hoeveelheid percolaat niet toereikend is, wordt vloeibaar afval zoals rioolslib gebruikt.
Bioremediatie
Bioremediatie maakt gebruik van micro -organismen om verontreinigende stoffen af te breken en te verwijderen uit vervuilde bodems of water. Het wordt vaak gebruikt voor de behandeling van olievlekken, industrieel afvalwater en andere vormen van vervuiling. Maatschappij voor besmette locaties en bepaalde soorten gevaarlijk afval.
Composteren is een andere meest gebruikte afvalverwijderings- of behandelingsmethode die de gecontroleerde aerobe ontleding van organische afvalstoffen is door de werking van kleine ongewervelde dieren en micro -organismen. De meest voorkomende composteringstechnieken zijn statische paalcompostering, ongedierte-compostering, Windrow-compostering en compostering in de vat.
Anaërobe digestie maakt ook gebruik van biologische processen om organische materialen te ontbinden. Anaërobe spijsvertering gebruikt echter een zuurstof- en bacterievrije omgeving om het afvalmateriaal te ontbinden waar compostering lucht moet hebben om de groei van microben mogelijk te maken.
Het is essentieel om de specifieke kenmerken van het afval, de milieuvoorschriften en de lokale omstandigheden te overwegen bij het selecteren van de juiste afvalbehandelings- en verwijderingsmethode. Geïntegreerde afvalbeheersystemen die meerdere methoden combineren, worden vaak gebruikt om diverse afvalstromen effectief aan te pakken. Bovendien spelen publieke bewustzijn en deelname aan afvalreductie en recyclinginspanningen een cruciale rol in duurzaam afvalbeheer.
Posttijd: dec-20-2023